XAZON

Блог

Главная » 2012 » Апрель » 9 » Mulohaza!

15:09:54

Mulohaza!

.
Kunlarimiz ham tezlik bilan o'tib
bormoqda. Kimdur shu kunda
yaxshilik qilsa, yana kimdur
uning aksini qilmoqda. Hozirgi
zamonamizda "Sevgi" tuyg'usi
uncha qadr qimmati bilinmay,
mensimay qo'yildi. To'g'ri, bu
tuyg'uni ham e'zozlashadiganlar
ham bor, lek ozmunchasi.
"Sevgi"- bu nima o'zi?? Nega
insonlar sevishadi?? Insonlar
sevib turib nega hiyonat
qilishadi?? Nega?? Bu kabi
savollar butun aqlimizni tobora
kemirib boradi! Oldingi yillarga
bir nazar solsak, Otabek va
Kumush, Farhod va Shirin ismli
sevishganlar qay tarzda bir birini
sevishgan?? Ular bir biri uchun
chinakamiga jonini qurbon
qilishga ham tayyor turishgan.
Bir birlari bilan suhbat chog'ida
muloyimlik bilan muomila
qilishgan. Ularda sharm hayo,
iffat, uyalish degan his tuyg'u
bo'lgan. Endi biz o'zimizga nazar
tashlaylik. Biz Otabek va
Kumushga yoki Farhod va
Shiringa qay darajada
o'hshashligimiz bor??? Bir
birimiz bilan suhbat
qurayotkanda juda qo'rs qo'pol
suhbatlashamiz. To'g'ri kelgan
joyda qo'l ushlashib,
quchoqlashib turaveramiz! Axir
Sevgi tuyg'usi shundan iborat
emasku. Men bu so'zlarni
hammaga ham emas ba'zibir
notavon sevishganlarga
aytayapman. Ularni
"SEVISHGANLAR" deb atash
kerakmas aslida . Sababi ular bir
birlarini chin dildan sevmaydi.
Ular havasga yoki mansabga
uchishadi. Yoki bo'lmasam
ko'ngilhushlik uchun birga
bo'lishadi. Boshiga musibat
tushanda , sinov payti kelganda
juda oson bir birlaridan vos
kechadilar. Axir sevgi sinovli,
musibat chog'ida shirinku. Ana
o'sha musibatni yengib
o'tgandan keyin hayotga yengil
yelpi qarash to'htaydiku. Eh
afsus..... Bunday yengil yelpi
qaraydiganlar safimizda yo'q
emas. "Sevgi" tuyg'usiga urg'u
bermasam ham bo'laversa kerak
menimcha. Buni hammamiz
yaxshi chushunamiz. Sevgi- bu
iloxiy, ko'z ochib ko'rmagan,
quloq bo'lib eshitmagan, qo'l
bilan tutib bo'lmaydigan, shirin ,
azobli , qayg'uli, roxatli tuyg'u.
Sevgi - bu kimlargadur ulug'
tuyg'u bo'lsa, yana kimlargadur u
hech narsa. Hayotda sevgi yo'q
deydigan kimsalar ham yo'q
emas albatta. Sevgi - tuyg'usini
yo'q deydiganlar, "Men sevgiga
ishonmiman" deydiganlar bir kun
kelib o'z malikasini yoki
bo'lmasam shahzodasini
uchratishadi. Bunga ishonchim
komil. Bu narsaga hayotim
davomida ko'p guvoh
bo'lganman. Sevgi- tuyg'usi
haqida izohlasam hech poyoniga
yetmaydi. Bizning saytimizda
ham aynan shu Sevgi borasida
juda ko'p maqolalar, she'rlar,
hikoyalar, ibratli voqealar
joylangan. Bizning saytimiz
yo'nalishi ham aynan shu
tuyg'udan iborat. Iye , gap bilan
bo'lib yozayotkan maqolamdan
juda uzoqlashib ketibmanku!
Nega sevishganlar bir biriga
xiyonat qilishadi?? Bu savolga
chuqur yondashgan holda javob
bera olmaymanu , lekin harakat
qilaman. "Chuqur yondashgan
holda javob bera olmaymanu"
deganimni boisi juda yoshman,
hayotiy tajribam ham ko'p emas.
Endigina 16 yoshga to'lyapman.
Lekin Allohga shukur hayotimdan
nolimayman. Endi savolga javob
bersam. Bunga sabab shuki, bir
biriga bo'lgan muxabbati juda
sust, beparvolik illati qamrab
olgan. Qalbida: "Bugun sen
bo'lmasang ertaga boshqasida" -
degan shiorni maqsad qilib
olishgan. Agar bir birini
chinakamiga sevsa, qizg'onsa ,
og'ir sinovlarga bardosh berib,
undan o'ta olishgan bo'lardi.
"Hiyonat, ayriliq , alam, hijron"
so'zini umuman hayoliga ham
keltirmagan bo'lardi. Men nega
bu mavzuni ko'taryapman?
O'zimi yashab turgan joyimda
bunday kimsalar ko'payib
bormoqda. Buni ko'rib ba'zida
ich-ichimdan g'azablanib
ketaman, ulardan nafratlana
boshlayman. Shunaqayam odam
bo'ladimi?? Sevgi bunday
kimsalarga o'yinchoq. Misol
uchun bir magazinga kiradida
yengi o'yinchoqni sotib olib
chiqib ketadi , u o'yinchoqni ja
oshib ketsa 1 oy ushlab yuradi.
Keyin " Ha, yana do'konda yengisi
borku, bundanda chiroylilari
borku axir" - deb haligi
o'yinchoqni tashlab yuboradi. Bir
kun kelib o'sha o'yinchoqni
uvoliga qolishini bilmaydi-da. Eh
shuncha gapim..... Kimga ham
ta'sir qilardi. Agar shuni o'sha
notavon kimsalar o'qiyotkan
bo'lsa menga aytishayotkandir
uyat bo'lsa ham " Sen yosh turib
balo bormi? Undan ko'ra
burningni art." Ha mayli men
bundan zig'ircha hafa
bo'lmayman. Men bundaylarni
ko'rib ichim achishadi holos. Men
xam o'z yorimdan ayrilganim
tufaylimi......? bilmadim. Eheee bu
mavzuda yozadigan bo'lsam juda
ko'p . Statistika ma'lumotiga
qaraganda "Sevib turmush
qurganlardan ko'ra sevmay
turmush qurganlar yahshi
yashashyapti" degan ma'lumotga
ko'zim tushgandi. Bunga qanday
izoh berasizlar bilmadim....
Sevishganlardan so'ranib
ketardim. Bir biringizni asrang,
bir biringizni hafa qilmang, har
doim og'ir kunda ham quvonchli
kunda ham birga bo'ling. Hech
qachon ayrilmanglar. Bu dunyoda
eng yomoni ayriliq. Bu gapimni
balki mensimassizlar, lekin
"boshidan o'tkazgan tabib"da .
Bir kun kelib boshilaga shunday
holat tushganda meni
yozganlarimi eslaysizlar albatta.
Har holda "Hech dan ko'ra Kech
yaxshi" ku. So'zimni 4 qator
she'riy misra bilan tamomlasam.
Hazonsiz gullasin muxabbat
bog'i,
Unda hech bo'lmasin armonning
dog'i,
Yagona tilagim sizga,
Yetishing doimo sevganingizga.
Churur hurmat bilan Abdullatif.
Tayyorladi: Abdullatif.